KVKK olarak kısaltılan Kişisel Verilerin Korunması Kanunu, Türkiye Büyük Millet Meclisi tarafından 24 Mart 2016 tarihinde onaylanıp kanunlaştı. Akabinde 7 Nisan 2016’da Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren KVKK, kişisel verilerin işlenmesinde başta özel hayat olmak üzere kişilerin temel hak ve özgürlüklerini korumak, kişisel verileri işleyen gerçek / tüzel kişilerin yükümlülükleri ile uyacakları usul ve esasları düzenleyen bir kanun. 6698 sayılı bu kanun, yedi bölümden oluşur. Birinci bölüm Amaç, Kapsam ve Tanımlar başlığı ile meydana gelir. İlk üç maddenin bu bölümde yer aldığı KVKK’nin diğer bölümleri sırasıyla; Kişisel Verilerin İşlenmesi, Haklar ve Yükümlülükler, Başvuru-Şikayet ve Veri Sorumluları Sicili, Suçlar ve Kabahatler, Kişisel Verileri Koruma Kurumu ve Teşkilat, son olarak da Çeşitli Hükümler şeklindedir. Kanunda belirtilen istisnalar haricinde, kişisel veriler ilgili kişinin açık rızası olmadan işlenemez, üçüncü kişilere ve yurt dışına aktarılamaz. Örneğin, internet kullanıcıları sosyal medya hesaplarında kendi fotoğraflarını, konum bilgilerini vs. paylaşırlar.
Bireyler internet kullanımındaki bu tür bilgi paylaşımlarından tutun da bankaya gidip hesap açtırmaya, sağlık kuruluşları ile paylaşılan sağlık problemlerine kadar kişiler, verdikleri tüm bu bilgiler sebebi ile arkalarında bir iz bırakır. Bu özel bilgilerin, kötü ve haksız amaçlar ile kullanılmasının önlenmesi için de Kişisel Verilerin Korunması Kanunu var. Kişisel veriyi de yalın bir halde şöyle tanımlamak mümkün: Kişiye ait ayırt edici bilgilerin tümü. İsim, soy isim, adres, telefon numarası, elektronik posta adresi, kimlik numarası, vergi numarası, mâli bilgiler, soy bilgileri, sağlık bilgileri, dinî inanç ya da mezhep bilgileri bunlardan bazıları. Görüldüğü üzere; kişisel verilerin içerisine gündelik hayattan iş yaşamına kadar sahip olunan pek çok bilgi girmekte. Kişisel Verilerin Korunması Kanunu’nda özel nitelikli kişisel veriler de var. Bunlar; ırk, etnik köken, siyasi düşünce, felsefi inanç, kılıf ve kıyafet, sendika üyeliği, cinsel hayat, ceza mahkûmiyeti gibi alanlardan meydana gelir. Özel nitelikli bu kişisel verilerin, kişilerin açık rızası olmadan işlenmesi yasak. Verileri işleyen kurumlar da bu kanun ile muhatap olup veri sorumlularıdır. Veri sorumlularının dikkat edeceği öncelikli husus; veri sahibinden kanunda sayılan haller dahilinde ve usulünce rıza ya da açık rızanın alınması.